Reining vindt zijn oorsprong in de Verenigde Staten en is eigenlijk het beste aan te duiden als Westerndressuur.
De te verrijden en vast omschreven proef bestaat uit specifieke manoeuvres die ook in het reguliere ranchwerk zijn terug te vinden. Er bestaan 10 verschillende proeven, ook wel patterns genoemd. Alle NRHA patterns zijn opgesplitst in 7 of 8 verschillende manoeuvre groepen. De op een wedstrijd te verrijden patterns zijn vooraf bekendgemaakt.
De manoeuvres die gevraagd worden van een reiner zijn als volgt:
Neck-reining
Bij reining is er sprake van sturen door middel van korte teugelaanleuning tegen de hals (neck-reining) en daarna weer ruimte geven van de teugel.
Koele paarden en een enthousiast publiek
Doel van een reiningproef is de oefeningen zo vloeiend mogelijk uit te voeren waarbij het paard “willingly guided”is. Dit betekent dat het er uit moet zien alsof het paard de proef bijna vanzelf loopt, met minimale aanwijzingen van de ruiter. Daarnaast wordt men beoordeeld op souplesse en snelheid.
Van reiningpaarden wordt verwacht dat zij een koel karakter hebben en niet snel van de wijs worden gebracht. Dit betekent dat het tijdens een wedstrijd op prijs wordt gesteld als het publiek haar enthousiasme betuigt door te klappen of anderszins aan te moedigen.